21/01/18

Tristán García (por Alicia Fernández Insua)

Qué é o cine galego? qué papel xoga? ( por Alicia Fernández Insua)

      

Alicia Fernández Insua




   O cine é unha arte exemplar para a humanidade. É un instrumento audiovisual que ao longo das décadas foi conmocionando e influíndo enormemente en cada xeración, amosando ao longo do tempo unha evolución que que se plasma en cada escena. É un tesouro que nos axuda a discutir con nós mesmos, a aprender, emocionarnos, tremer de medo e mesmo imaxinar, pois tanto a ficción, como o sentimental, o histórico ou o musical no mundo cinematográfico deu lugar a un cine maxistral. pero, ¿qué ocorre co cine galego?
    Primeiramente, Fernández Iglesias afirma que " non hai cine galego se non é dirixido por empresas galegas". Un argumento co que estou totalmente de acordo, pois de nada serve que un actor sexa de procedencia galega, ou que unha película sexa filmada en Galicia, se logo o único que se escoita é o castelán, pois por exemplo nos anos oitenta a película Death and the Maiden, foi rodada na paisanaxe galega nin co idioma galego, o que me fai considerar que a Galicia só a usan pola súa paisanaxe, pero sen empregar o seu idioma, un idioma que " non dá diñeiro".
   Seguidamente, recordo que de pequena nunca vin unha película filmada en galego, agás unha serie galega moi famosa: Pratos combinados. isto é un exemplo máis que desde fai décadas a presenza do galego comezou a ter un papel secundario e mesmo a desaparecer das pantallas a pesar de haber iniciativas para crear un cine galego como Chano Piñeiro, pero iso non foi suficiente para que hoxe en día o cine galego teña gran relevancia.
   Ben é certo que existiron leis para promocionar o galego no cine como a Lei 6/1999, unha lei que defendía o uso da lingua galega no ámbito cinematográfico, co obxectivo de difundir o idioma e a cultura. pero máis adiante AGADIC potencia o cine en lingua castelá, provocando que o cine galego pase a ser prescindible reducíndose, según as estatísticas a unha producción cinematográfica dun 25% entre 2000 e 2015 fronte ao 66% producido en castelán.
   En conclusión, unha vez máis os intereses económicos gañan, saíndo ferido o cine galego, visto dende un punto de vista internacional como unha vía a un beneficio financieiro por debaixo do que supón o cine noutros países que se sitúan nas máis altas cotas do éxito. Polo tanto, o cine galego é hoxe en día considerado falsamente como que obtén poucos expectadores, unha actitude triste e inxusta cara un idioma e cultura que gardan o máis valioso da nosa historia, que perfectamente pode impresionar no mundo do cine. Así é todo, o cine non é iso que se produce a partir dun idioma existoso, senón que, como dixo Orson Welles: " É imposible facer unha boa película sen unha cámara que sexa como un ollo dun poeta", e de poetas poucos pobos están tan ben dotados como o galego.