Rianxo é un pobo costeiro galego que se atopa dentro da ría de
Arousa na provincia de A Coruña. Se por algo é coñecido hoxe en
día en toda a costa é polas suas xoubas ou ben polas suas festas.
Dentro deste houbo moitos habitantes que destacaron en distintos
ámbitos como ben pode ser dende a música, pasando polo deporte,
pero sobre todo na literatura. Dentro desta última tendencia, non
só destacaron no pobo en sí, nen mesmo na Galiza, senon a nivel
mundial e en todos os tempos.
Para coñecer a literatura rianxeira deberíamos ir no tempo miles de
anos atrás, ate chegar a Idade Media, onde Paio Gómez Chariño
destacou como un trovador moi famoso que a pesar de ser de Pontevedra
acabou sendo nomeado o Señor de Rianxo, e pasou a vivir aquí tendo
en propiedade varios edificios. Pero sen dúbida, os escritores que
máis destacan veñen a partir do século XIX ate o mesmo día de
hoxe. Entre estes famos escritores cabe destacar Castelao, Rafael
Dieste, Manuel Antonio…
Para a maioría da xente o intelectual que máis destaca é Castelao,
xa que non só foi un dos grandes da nosa literatura, senon que
ademáis, foi un dos activistas desta terra que se procupou pola
cultura galega participando en movementos como o Grupo Nós, sendo
deputado no Partido de galeguista, presidente do Consello de Galiza
ou mesmo un importante académico da Real Academia Galega.
Posteriormente tivo que ser emigrado a Arxentina pero dende alí o
seu traballo prosigueu, el seguía loitando pola defensa da nosa
cultura e da nosa lingua, ate que finalmente morreu alí, pero
deixando magníficas obras como: Sempre en Galiza, Cousas, Os dous
de Sempre, As cruces de pedra na Galiza, Os vellos non deben
namorarse…
Rafael Dieste foi tamén un importante escritor galego, este
pertenceu a Xeración do 25, destacando polos seus conton e pezas de
traballo onde destaca obras como: A fiestra Valdeira ou Dos
arquivos do Trasno. A el, atribúeselle en boa parte a creación
do denominado Traballo Nacional Galego.
De catro a catro; que
consta de 19 poemas. Tras o patrimonio que se conserva deste escritor
conservanse moitas cartas, donde todas comezaban con un símbolo en
concreto, que era con unha estrela en representación da estrelada da
bandeira do nacionalismo galego.
Pero como ben dicía antes, estes escritores de tanto prestixio non
só quedaron nos séculos pasados, comparando Rianxo con Atenas pola
cantidade de artistas que había, senon que chega ó día de hoxe
destacando algún que outro poeta como é o caso de Gonzalo Hermo que
en 2015 gañou un premio Nacional de Poesía.
E como diría o gran Castelao “A verdadeira tradición non emana
do pasado, nin está no presente, nin no porvir, non é servinte do
tempo (…) A tradición non é a historia. A tradición é a
eternidade” e foron, son e serán estes personaxes os que lle sigan
dando a eternidade ó pobo rianxiero.
Ningún comentario:
Publicar un comentario